maandag 31 januari 2011

Boeren en vrouwen: oneens

Het mag bekend zijn dat ik soms (vaak) tamelijk sterke meningen heb over... veel. Zo ook over BZV. Mijn mening kan ik op dit moment in één zin samenvatten: ik ben het er niet mee eens. Maar als ik het daarbij laat, dan is dit wel een heel kort blogje, dus ik wil best wat uitgebreider uitleggen waar ik het dan zoal niet mee eens ben.

Richard
Met de persoon Richard was ik het vanaf het allereerste moment al niet eens, met zijn manier van doen nog minder. Daar ben ik vorige week al op ingegaan. Gisteren noemde deze lompe boer de door hem gecreëerde situatie "een klein probleem". Verwonderd vroeg ik me af wat hij dan "een groot probleem" vindt. Daar ga ik maar niet te lang over nadenken.
Onder dwang van een dit keer rozegeruite Yvon biechtte hij zijn gigantische miskleun aan Heidy en Susan op. Heidy reageerde ferm en flink, liet meken dat ze het er niet mee eens was en kapte een verdere discussie en krokodillentranen af met de opmerking: "Als jullie me nu willen excuseren, dan ga ik mijn spullen pakken." Duidelijke taal. Susan was te lief en zo blij-Amerikaans. "Oh, I'm sure that something better is waiting júst around the corner." Daar moest ik wel even van zuchten. En dat ze - in navolging van Sonja bij Marcel - ook nog even ging staan knuffelen met die stomme Richard, dat vind ik gewoon.... nou... dat dóé je niet.
Ik had liever gezien dat Heidy en Susan eensgezind een hooivork hadden gepakt en Richard daaraan hadden gespiest. Of dat ze de hooivork in zijn endeldarm hadden gepropt; ook goed. Hij komt er genadig vanaf nu. Voorlopig.

Annemarie
Slingers en ballonnen, want Adriaan was jarig. En wat zegt die lul dan? "Ik hou niet van verrassingen, maar dit was wel leuk." Met een gezicht alsof hij net het bittere stronkje van de witlof had doorgebeten.
Harrie doet nog steeds vrolijk zijn best, maar het blijft toch vooral hard werken daar op de boerderij. En Annemarie? Nou ja, die heeft gisteren dan wel gezegd dat ze denkt dat Harrie liever is en dat Adriaan wat lomper is (een understatement, me dunkt), maar ze had die serpentines ook om Harrie z'n nek kunnen hangen. Je hebt immers verschillende gradaties in versieren. Maar nee, daar waagt ze zich niet aan.
Als het zo doorgaat, ben ik er een voorstander van dat Harrie en Adriaan na afloop van BZV allebei een factuurtje naar Annemarie sturen, met een fraai uurtarief voor alle gedane arbeid én een schadeloosstelling voor de inkomsten die ze nu mislopen bij hun eigen bedrijf.

Frank
Emo-tv! Een boer die uithuilt in de pootjes van een geit! Dat hadden we nog niet eerder gezien! Want oh gottegot, Frank vindt het zóóó moeilijk om te kiezen. De één is oh zo leuk, maar die moet nog vier jaar studeren. En de ander is óók zo leuk en daarmee kan hij veel sneller aan het huisje-boompje-beestje concept gaan werken, en hij wil dat concept. Maar hállo zeg, om daar nou om te gaan huilen?!
Frank, goede raad is duur. Maar als ik je advies mag geven: kies Judith. Want je wilt geen weekendrelatie. Heb je dat zelf nou echt niet in de gaten? Met Judith ligt de toekomst die je zo graag wilt voor het oprapen. Dan kunnen jullie fijn kindertjes maken en dan kan je die voorlezen over "De Wolf en de Zeven Geitjes" en dan leven jullie nog lang en gelukkig. Maar hou op met dat gejank, alsjeblieft zeg. Maak een keuze. En maak dan de goede keuze.

Marcel
Met Marcel ben ik het sinds Sonja geen moment meer eens geweest en momenteel erger ik me ook groen en geel aan Ksenia, maar we weten al dat zij het gaat worden. Dat is uitgelekt. Dat zat er ook dik in, want ja, Marcel wil nu eenmaal graag een weduwe slash Poolse importbruid. En met Ksenia heeft-ie dat gewoon allebei in één! En nog een gratis pre-fab peuter erbij ook!
Verder was ik het niet eens met de eieren bij de asperges; die moeten niet verpulverd worden. Maar goed, laten we het erop houden dat dat gewoon een verschil van smaak is.
Het enige wat ik nog kan waarderen bij Marcel, is zijn boerderij. Je kan zeggen wat je wilt, maar hij heeft wèl een mooie boerderij. Het is alleen zo jammer dat hij daar woont.

Gijsbert
Met Gijsbert ben ik het nog steeds wel eens. Of niet, maar dat weet ik dan niet, want hij leidt me steeds zo af met zijn aantrekkelijke voorkomen.
José denkt dat ze buitenspel staat en dat de liefde tussen Gijsbert en Femke al in kannen en kruiken is. Maar dat is niet waar, want Gijsbert vindt Dokkum maar een donders eind rijden. Geen afstand dat je denkt: "Ik ga nu even een potje Rummikubben met mijn lief en dan ga ik morgenochtend weer op huus an om de koeien te melken." Nee, tegen de tijd dat je in Dokkum bent, de Rummikub op tafel staat en je een kopje thee voor je snufferd hebt, moet je de auto alweer in, anders red je het nooit. En José woont wel op Rummikub-afstand. Dus de onzekerheid van José is vooralsnog onterecht. Ik denk dat het nog weleens heel erg mee kan vallen. Bovendien weet ik niet zo zeker of Gijsbert net zo hard op een pre-fab peuter zit te wachten als Marcel. Volgens mij gaat hij, op den duur, liever zijn eigen peutertjes maken. En dat zou dan zomaar met José kunnen zijn.

Daar ben ik het dan weer wèl mee eens.

Geen opmerkingen:

U Zei?! - Deel 36

De laatste maanden verzamelde ik weer heel wat verhaspelingen. Hierbij de nieuwe lijst. Om de donkere dagen en de gedeeltelijke lockdown wat...